Siła elektrodynamiczna
U podstaw działania silnika elektrycznego leży zjawisko powstawania siły elektrodynamicznej
W zależności od kierunku prądu płynącego w przewodniku jest on wypychany lub wciągany do wnętrza pola wytwarzanego przez magnes. Siłą odpowiedzialną za ruch przewodnika jest siła elektrodynamiczna.
Podstawy funkcjonowania
Moment elektromagnetyczny
W największym uproszczeniu, za silnik elektryczny możemy przyjąć model składający się z dwóch magnesów trwałych: zewnętrznego reprezentującego stojan i wewnętrznego odpowiadający wirnikowi silnika
Ten model silnika jest najprostszym z możliwych. Zawiera on tylko 2 bieguny (1 para), a składowe pola magnetyczne wytwarzane są przez magnesy trwałe. W rzeczywistych silnikach w zależności od ich rodzaju zastępuje się magnesy trwałe odpowiednimi uzwojeniami dla wirnika lub/i stojana, które zasila się prądem stałym lub przemiennym. Zwiększa się również liczba par biegunów.Jeżeli magnes wirnika posiadający swobodę ruchu, ustawiony zostanie w dowolnym położeniu względem magnesu stojana, przytwierdzonego do jakiejś nieruchomej obudowy, to pod wpływem działania sił magnetycznych pojawi się moment obrotowy, który obróci wirnik w położenie, w którym siły magnetyczne się zrównoważą.
Taka maszyna potrafiłaby tylko sprowadzać wirnik z dowolnego położenia względem stojana do jednego konkretnego położenia (położenia pionowego), w którym bieguny przeciwne magnesów reprezentujących stojan i wirnik znajdują się naprzeciwko. W stanie ustalonym maszyna ta nie miałaby żadnego momentu obrotowego. Odpowiednie konstrukcje różnych silników elektrycznych zapewniają niezerową wartość momentu obrotowego i podtrzymanie ciągłości ruchu.
